Bende Kent var ama para Renge gitti

Evet bugün oldu gerçek olamayacak kadar güzeldi. Hiç beklemediğim anda üniversite ayarlandı 2.el araba alırız muhabbetleri...Tatile gitmek ister misin? gibi sorular sana güveniyorum başaracaksın adam olacaksın falan...eve gelmiştim kimse vazgeçilmez değildir diye söylendi olayları boş verin bana hak verip vermemeniz değil derdim . annem her zaman sahip olduğu o doğal çemkirme tonuyla konuşuyordu onu sevdiğimi belli etmek istedim güzel konuştum tek derdi her zaman olduğu gibi evinin güzel görünmesi. görüşürüz baba dedim dışarı çıkıyordum yüzüme küfredercesine baktı ne oldu dedim;bana daha önce sevgiden bahsettiğini söyledi yapmadığım söylemediğim hareket ve sözleri bana söyledi benden vazgeçti iyi değilim devam etme dedim beni kimse sakinleştirmiyordu konuşamadım dinlemedi kendine faydalı bir şey yap artık dedi .Ağzımdaki sözler çıkamadan arkasını döndü ve gitti. Benden vazgeçiyorsun , vazgeçiyorsunuz nasıl insanlarsınız!
Derken gözlerimin yukarı kaydığını hissettim boşluktaydım rahattım mutfağa doğru yürüdüm gözyaşımı sildim yeni aldığı saati çıkarıp koydum çekmecedeki tırtıklı bıçak geldi elime saati taktığım yere düşünmeden bastırdım ve çektim ilk defa kendimde bu kadar derin ve kanlı bir yara görmüştüm dişlerim titredi nefeslerim ağırlaştı kendimi yere bıraktım annem yerdeyken baktı bağırdı
Tendonu kesmiş adam nereye gidiyorsun ?
Bırak ölsün ne yaparsa yapsın !
ardından bir annenin gerçekten bırakmasını bıktım demesini beklemezdim yaptığım şeyin amacı kendime zarar vermek değil sevgilerini duygularını biraz olsun ölçmekti olmayan şeyi ölçemedim haliyle
Bizden çok arkadaşlarını görüyorsun dedikleri arkadaşlarım yardımıma koştu onlar yardım etti onlar beni dinleyip söz hakkı verdi tamam sonsuza kadar kimse derdimi dinlemez ama şu ana kadar ailem hiç yapmadı
öfkelenmeli miyim gülmeli miyim başkasına mı zarar vermeliyim ayrılmalı mıyım hiçbir yol çıkar durumda değil hep batak hep olmaz hep çıkmaz
Anneleriniz ve daha çok aileniz yüzünden seni ve sizleri çok kıskanıyorum
Kendinize sakın bende daha kötüsü var demeyin herkesin yükü kendine ağırdır

My Brain is Burning

Yanlış mı algılıyorum yoksa bana mı öyle geliyor kalıtsal birşey falan mı acaba bilemiyorum çok sinirliyim inanılmaz ateşimin çıktığını hissedebiliyorum her defasında daha ağır daha sert hissediyorum başıma ağrılar giriyor tek düşündüğüm kendime zarar vermek yada birini gerçekten kesmek engel olamıyorum .
depresif falanmıyım anlayamadım tedavi olmayı düşünmüyor değilim emin olduğum tek şey iyi de değilim hemde hiç diyebilirim. Başkasına yüklemek gibi olmasın ama temel sebebinin annem ve ayça olduğunu düşünüyorum . Bir gün gerçekten televizyondaki nin başkası değilde ben olacağım düşüncesi beni korkutuyor